Musyawarah

Musyawarah

Musyawarah yaiku rembugan bebarengan kanthi ancas lan tujuwan ngasilake pasarujukan kang bisa kanggo sarana ngrampungake sawijine bab kang dadi perkarane wong akeh. Musyawarah minangka wujud demokrasi cakrik Indonesia kang ana maabad-abad, malah kapara minangka titikan baku tumrap pabrayan agunge Indonesia. Sarana musyawarah bisa nuwuhake :

1.       Panemu kang maneka warna

2.       Pamrayoga murih sampurnaning bab kang dirembug

3.       Panyengkuyung kang awujud eguh partikel lan bandha donya

Sajroning musyawarah sapa wae kang melu musyawarah bisa urun rembug tumrap bebrayan Jawa ana pitutur kang becik “Aja ndelok sing rembugan, nanging deloken/ndelokna apa rembuge.

Rembugan ora mawas wog tuwa lan wong enom, ora mawas wong pangkat lan ora pangkat, lan ora mawas wong sugih apa mlarat. Sanadyan wong tuwa, wong pangkat, wong sugih pisan yen rembuge ora bisa ditampa ora kena diprawasa, nanging kosok baline sanadyan sing rembugan mau wong enom, ora pangkat, mlarat pisan nanging rembuge nalar bisa ditampa karo pabrayan, prayogane ya ditindake kanthi temen lan tenanan.

Beda panemu sajroning nindakake musyawarah iku wis lumrah, jalaran saben wong duwe panemu dhewe-dhewe, nanging sing baku beda panemu iku kudu ditampa kanthi nedha nrima, satemah tambah ngraketake pasrawungan ora kosok baline nuwuhake derdah utawa ancas lan tujuwan anggone musyawarah.

Supaya musyawarah bisa lumaku kanthi lancer lan becik perlu nggatekake :

1.       Apa kang dirembug

2.       Sapa kang dadi paraga, kayata :

a.       Sapa paranparane

b.      Sapa juru wicarane

c.       Sapa wae kang melu rembugan

3.       Ana ngendi lan wektune kapan

4.       Cathetan asile rembugan