SINTA PRASETYA

Semebar  arum wangi , nggambarake gandaning kusuma , endahing pamimpin amanca kang apik, saking anggane sekar kedaton nagari Manthili sang Dyah Ayu Sinta. Remaja putri kang wus ngancik dewasa, sakmenika dados pujaning putra para raja manca nagari. Dasare putrid adi Manthili dedege sarenteg pangawak dara, alus pasemone anteng, eseme pait madu.

Sak antawis lumadi adeking sayembara mentang langkap kyai Gandewa Dibya, sapa kang bisa menuhi sarat punika, menika ingkang dadya jatu kramane sang putri Manthili yaiku Dyah  Ayu Sinta.

Sanadyan sampun kathah para raja lan para satriya ingkang lumebet ing sayembara, sakmenika dereng  wonten ingkang kiyat mutung dedere langkap. Kang andadosaken susahing ati Sang Maha Prabu Janaka.

Sang Putri susah atine mirsani susahing Sang Rama. Sang Putri ngrumiyini mapag sesungkem marang sang Rama. 

“Rama kula ngaturaken sungkeming bekti dumateng ngarsanipun paduka”.

“Iya, banget panarimanipun baoa, pangestuku marang sira”.

“Wonten kersa punapa bapa prabu?”.

“mangkene nduk, ing sakjroning sayembara mentang gandewa dibya teka saiki during katon para raja lan satriya kang bisa naklukake sayembara. Gumunku wong semana akehe kok ora sumbut karo kahanane, mung gedhe awake lan adol bagus wae. Kang mangkono yen nganti kesuwen lelakon iki dak kira ora apik dadine, prasasat kang dadi lelarane nagara Manthili. Yen ora bejane bakal dadi memalaning praja”.

“ inggih bapa prabu, kula kinten inggih mekaten. Kula boten purun menawi kula angsal jodo ingkang boten sae. Kados surasane weda, luput pisan kena pisan, yen gampang inggih luwih gampang, yen angel inggih kelangkung angel. Dene adeging sayembara mentang gandewa dibya menika sampun kula tekadi, dadasa sarana anggen kula milih jodo kang pantes dados pangayoman, satriya kang seneng tetulung, satriya kang hanyembuh nagari Manthili”.

“o, mangkana ta karepmu”.

“inggih bapa prabu, makaten wau kersa kawula bapa”.

“iya nduk, muga dadi keyekten apa sing dadi kekarepanmu nduk”.

“inggih bapa”.

Saksampunipun lamun sira negga dathengipun para raja lan satriya ingkang saged naklukake sayembara mentang gadewa dibya, jumbuh kaliyan pangarep-arepipun sang retna, Raden Rama Wijaya kaderekaken ingkang rayi Raden Lesmana Widagda Satriya ing Ayodya, manggih Janaka kangge naklukake sayembara mentang gandewa dibya.

“amit, nuwun sewu paduka prabu, sinuwun kula nyaru sowan ngadep panjenengan”.

“aja pakewuh Raden, lungguha sing kepenak”.

“Nuwun inggih ngestokaken dhawuh”.

Jumbuh karo pocapan Sang retna, sowane Raden Rama Wijaya lan Raden Lesmana Widagda  mara ing ngarsanipun maha Prabu Janaka njawab dongane sang retna. Raden Rama Wijaya badhe nyobi sayembara mentang gandewa dibya maos mantra kang biyasa diucapaken manungsa, ingkang dikabulaken Sanghyang Wisnu kang wenang andum kabahagyan. Andadekake penggalihing Sang Maha Prabu Janaka katuju citraning sang abagus.

Mangkana sang retna Manthili dupi pagut ingkang sapisan kaliyan satriya Rama, geter jroning penggalih, kados ngusik usik gumulung ombak ing samodra, netra kepencut. Makaten ugi sak jroning penggalihing Rama, kang sapindhah kapaut tresna kaliyan Sang Retna Manthili.

“E, cah bagus saka ngendi asalmu, Raden sapa kang nyebar ganda wangi”.

“Kula saking Ayodya, nama kula Rama Wijaya, dene punika kadang anom kula pun nama Lesmana Widagda. Sembah nuwun sowan parengana tumut sayembara gandewa debya”.

“Ya ya Raden dak lilani, dak restoni, nganggo puja mantra bisaa ing karya. Ayo nduk minggira sawetara”.

Saknalika Rama bangkit saking palenggahanipun, lumampah dumugi papan dununge a gadewa dibya. Para Raja sewu nagara gumun ing penggalih, dene taksih wonten satriya ingkang badhe lumebet ing sayembara mentang gandewa dibya. Menapa saguh kadadosan hamentang gandewa aji Manthili menika.

Cikat trengginas Sang Rama minggah ing kencana ambuka, nekuk lututipun lan ngucapaken sesembahan. Nyuwun anugrahing bathara.

“Duh bathara, sesembahing janma, mugi paring anugrah dating kawula. Duh kanjeng Prabu Dasarata saha Kanjeng ibu Dewi Ragu, paduka tiyang kula ingkang dados panguat kula, kang jumbuh dongane datheng kawula, mugi paringana puji rahayu kasembadaning sedya kawula”.

Sang Rama bangkit saking sembahipun antuk bayangan, andatengaken angin mobat mabit. Saknalika Gandewa sigar sapisan runtuh.

Raden Rama saged menuhi sayembara, Sinta bakal dadi pendampingipun Raden Rama. Ingkang pancen tibaning asmara Sinta kaliyan Raden Rama.

Saksampunipun sayembara kasebat, ingkang ramanipun Sinta ngawontenaken pesta manten.

“Duh putriku Sinta, disekseni kaliyan bumi kelawan langit, mega ing angkasa iki, jeneng mu jejer kaliyan satriya Rama, mula gatekna pocapanku, rabi tansah setya mituhu marang Rama, umpama kuwi pisah ya pisah amarga kepaten.